खजिना (भाग ९) - शेवट

(Please don't read if you haven't read earlier 8 parts.)

       आता फक्त खजिना शोधणं एवढच बाकी राहीलं होतं. त्याच्या मार्गातला काटा तर संपल्यातच जमा होता. तो त्या सापाला दोरीसारखं गळ्यात अडकवुन तसाच पळत जिन्याकडे आला. ही बातमी कधी एकदा निशाला सांगतो असे त्याला झालं होतं. अगदी धावतच तो जिना चढायला लागला. निशा त्याच्याकडे वेड्यासारखी बघत अगदी पहिल्याच पायरीवर उभी होती.कुमार दाणदाण जिने चढत तिच्य़ा जवळच्या पायरीपर्यंत आला आणि "धडाड........." असा मोठा आवाज शांतता उध्वस्त करत गेला. निशाला फक्त धुळीचा लोट दिसला.

       त्या खचलेल्या पायऱ्यांनीच घात केला होता. आधिच मोडकळीला आलेल्या पायऱ्यांनी त्याच्या धावत चढण्याने नेमक त्याच वेळी जीव टाकला होता. तो अवजड दगडी जिना त्याच्यासकट धाडधाड कोसळला. तो त्या दगडांखाली पुरता चिरडला गेला. तिच्या हाकेला साद न आल्यामुळे तीचं तर अवसानच गळुन पडलं. ती धुळ हळुहळु खाली बसली तसं तिच्य़ासमोरचं चित्र स्पष्ट दिसु लागलं. तिची शेवटची आशा असलेला कुमार दगडाच्या जिन्याखाली ठेचुन अस्ताव्यस्त पडला होता. ती सावकाश त्या उरलेल्या एकाच पायरीवरुन मागे फिरली. नकळतच तिची पावलं तिच्या खोलीकडे वळाली. तो छिन्न विछिन्न देह तिच्या नजरेसमोरुन जात नव्हता. टेबलवर पडलेली पर्स उघडुन तिने मोबाईल काढला. नंबर दाबुन तिने फोन कानाला लावला.

"हॅलो बादशहा...मी निशा बोलतेय"

"हॅलो मेरी जान. सब कुछ ठीक ना. इस टाईम कायको फोन किया. त्याला शक येईल ना" पलीकडुन आवाज आला.

"सगळा खेळ खल्लास झालाय...हो ..अपघातच झालाय. इतका वेळ खर्चुन आपल्याला काहीच मिळालं नाही.

अं...नाही नाही. खजिन्यापर्यंत तर पोहचलोच नाही अजुन.

काय? आजची रात्र प्रयत्न करु म्हणतोस?

पण लगेच निघ रे मग.

इथे मुर्दाघरात मी जास्त वेळ एकटी नाही राहु शकत.

नाही नाही...फक्त आजची रात्रच. उद्या सकाळी बोंबाबोंब होणार आणि मग संपलच सगळं."

"आलोच मी दोन तासात. बाय." पलीकडुन फोन कट झाला.

       निशाने फोन ठेवला. तळघरात आता कसं उतरायचं आणि तो खजिना नेमका शोधायचा तरी कुठे..हेच विचारचक्र तिच्या डोक्यात सुरु होतं. तळघरातल्या नागाची तर आता काहीच भिती उरली नव्हती. पण या नादातच तिच्य़ा पायाजवळ सळसळ करत आलेली नागिण तीला दिसलीच नाही.

मघापासुन सगळं घडलंच इतक्या अचानक होतं की........ निर्मलाबाईंनी बऱ्याच वेळापुर्वी मानवी देह सोडलाय हे ती विसरुनच गेली होती.

********************************

समाप्त

-योगेश भागवत.