मुखी आळवूया विठ्ठल

(सर्व संतांची क्षमा मागून मित्रासोबत झालेल्या चर्चेत सुचलेल्या ओळी मांडल्या आहेत)


मुखी आळवूया विठ्ठल

हरिनामाचा झेंडा घेवूनी हाती , मुखी आळवूया विठ्ठल
चराचरी जो वसला येथे , जाणू मिळोनिया विठ्ठल  ||धृ ||

शब्दा मिळवूनी शब्द , जुळुनी यावा भाव अंगी
टाळा भिडवूनी टाळ , रंगुनी जावे पांडुरंगी

हरीचे कीर्तन श्रवण करोनी , मुखी आळवूया विठ्ठल ||१||
चराचरी जो वसला येथे , जाणू मिळोनिया विठ्ठल

पाउल जुळवुनी पाउल , चालुनी जाऊ वाट मोठी
संतांची वाणी गाऊन , अभंग खेळवू ओठी
धुलीसम राहुनी तेथे चरणी , मुखी आळवूया विठ्ठल ||२||
चराचरी जो वसला येथे , जाणू मिळोनिया विठ्ठल

आप पर भाव जावो निघोनी , दिसो तुझ्यातला विठ्ठल
सगुण निर्गुण म्हणती जयाला , कळू दे अम्हांस तो विठ्ठल
तोवर चरणी मिठी मारोनी ,  मुखी आळवूया विठ्ठल ||३||
चराचरी जो वसला येथे , जाणू मिळोनिया विठ्ठल



~योगेश

शेवटी तुकोबांच्या म्हणण्याप्रमाणे

बोलिली लेकुरे , वेडी वाकुडी उत्तरे ||
क्षमा करा अपराध, महाराज तुम्ही सिद्ध||
नाही विचारिला , अधिकार मी आपुला ||
तुका म्हणे ज्ञानेश्वरा , राख पायापैं किंकरा ||